Co oznacza pośrednie ryzyko trisomii 21 w badaniach prenatalnych?
Pośrednie ryzyko trisomii 21 oznacza, że w badaniach prenatalnych wykryto statystycznie podwyższone ryzyko, ale nie rozpoznano choroby u dziecka.
Taki wynik nie oznacza, że dziecko na pewno urodzi się z zespołem Downa, lecz wskazuje na potrzebę wykonania dokładniejszych badań. Często są to nieinwazyjne badania wolnego płodowego DNA (NIPT) takie jak np. FeliaTest i NIFTY pro, a w wybranych sytuacjach – badania diagnostyczne.
Artykuł ma charakter informacyjny. Wyniki badań prenatalnych powinny być interpretowane przez lekarza.
Spis treści:
- Co oznacza pośrednie ryzyko trisomii 21?
- Jakie wyniki wskazują na podwyższone ryzyko trisomii 21?
- Jakie badania wykonać przy pośrednim ryzyku trisomii 21?
Co oznacza pośrednie ryzyko trisomii 21?
Pośrednie ryzyko trisomii 21 oznacza, że jest podwyższone ryzyko zespołu Downa, co wymaga dokładniejszego sprawdzenia. Ryzyko jest obliczane podczas badań prenatalnych w I trymestrze, np. w teście PAPP‑A, przy użyciu specjalistycznych programów statystycznych.
Wynik obliczonego ryzyka ma wartość statystyczną, np. 1:1000 oznacza, że spośród 1000 kobiet z takim samym wynikiem tylko jedna może urodzić dziecko z trisomią 21.
Kiedy ryzyko jest pośrednie?
Pośrednie ryzyko mieści się w przedziale 1:100–1:1000. Przykład: wynik 1:500 oznacza, że w grupie 500 kobiet z takim samym wynikiem jedna może urodzić dziecko z trisomią 21, a pozostałe 499 dzieci najprawdopodobniej będzie zdrowych.
Jakie wyniki wskazują na podwyższone i wysokie ryzyko trisomii 21?
Według rekomendacji Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników oraz Polskiego Towarzystwa Genetyki Człowieka, wyniki testów prenatalnych uznaje się za podwyższone ryzyko trisomii 21, gdy wartość wynosi 1:300 lub więcej. Oznacza to, że spośród 300 kobiet z takim samym wynikiem badania przesiewowego co najmniej jedna może urodzić dziecko z zespołem Downa.
Wyniki w tym zakresie są wskazaniem do dalszej diagnostyki, ale nie oznaczają, że dziecko na pewno jest chore. Są one tylko sygnałem, że warto wykonać badania uzupełniające, aby lepiej ocenić ryzyko.
Jakie badania wykonać przy pośrednim ryzyku trisomii 21?
Gdy pacjentka otrzymała pośrednie ryzyko trisomii 21 (wynik w przedziale 1:100 – 1:1000), zaleca się wykonanie dalszych badań w celu dokładniejszej oceny ryzyka. W takich sytuacjach rekomendowane są:
- badania wolnego płodowego DNA (NIPT) – np. badanie genetyczne NIFTY pro lub FeliaTest, , które są nieinwazyjne, pobierane z niewielkiej próbki krwi mamy, a ich czułość dla trisomii 21 wynosi ponad 99%.[1].
- W przypadku wysokiego ryzyka lub wskazań medycznych, lekarz może zaproponować badania inwazyjne, takie jak amniopunkcja lub biopsja kosmówki, pozwalające na bezpośrednie zbadanie materiału genetycznego płodu.
Bezpłatne konsultacje
Bezpłatne konsultacje medyczne – 6 dni w tygodniu
Jeśli otrzymałaś nieprawidłowy lub pośredni wynik testu PAPP‑A i zastanawiasz się, jakie badania warto wykonać, zadzwoń na bezpłatną infolinię: 665 761 161.
Podczas rozmowy uzyskasz informacje o nieinwazyjnych badaniach prenatalnych, takich jak NIFTY pro i FeliaTest, a także o dostępnych punktach pobrań, w których możesz zrobić badanie w szybkim terminie.
FAQ — najczęściej zadawane pytania
Czy pośrednie ryzyko trisomii 21 oznacza, że dziecko ma zespół Downa?
Nie. Pośrednie ryzyko trisomii 21 oznacza jedynie statystycznie podwyższone ryzyko, a nie rozpoznanie choroby. Taki wynik nie przesądza, że dziecko urodzi się z zespołem Downa i wymaga dalszej oceny.
Jakie badania są wykonywane przy pośrednim ryzyku trisomii 21?
Najczęściej rozważa się wykonanie nieinwazyjnych badań wolnego płodowego DNA (NIPT). Są to badania z krwi mamy, takie jak NIFTY pro lub FeliaTest, które pozwalają dokładniej ocenić ryzyko trisomii 21. W wybranych sytuacjach lekarz może zaproponować również badania diagnostyczne.
Źródła: 1. Rekomendacje Zespołu Ekspertów Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego oraz Polskiego Towarzystwa Genetyki Człowieka w zakresie przesiewowego badania genetycznego wykonanego na wolnym płodowym DNA, Ginekologia i Perinatologia Praktyczna 2017, tom 2, nr 5, strony 230–233.
Autor: genetyczne.pl | Zdjęcie:Thanyapat Meunklad/123rf.com

