Dlaczego autyzm u dziewczynek rozpoznaje się rzadziej niż u chłopców?

Aktu­alne bada­nia wskazu­ją na to, że autyzm u dziew­czynek zdarza się rzadziej niż u chłopców. Jed­nak przedtem uważano, że sto­sunek ten wynosi 4 do 1, a ter­az naukow­cy twierdzą, że jest on znacznie mniejszy – 2 do 1. Skąd ta zmi­ana? Zaob­ser­wowano, że część dzieci płci żeńskiej jest błęd­nie zdi­ag­no­zowana, albo nie otrzy­mu­je diag­nozy, ponieważ objawy autyz­mu u dziew­czynek i kobi­et są łagod­niejsze i częś­ciej maskowane.

Spis treś­ci:

1. Autyzm u dziew­czynek a autyzm u chłopców — różnice w objawach
2. Autyzm u dziew­cząt — spec­jalne zain­tere­sowa­nia i obsesyjne zachowania
3. Autyzm u dziew­czynek a zaburzenia odżywiania
4. Autyzm u dziew­czynek i kobi­et a brak praw­idłowej diagnozy

Autyzm u dziewczynek a autyzm u chłopców — różnice w objawach

Objawy autyz­mu u dziew­cząt trud­niej jest zauważyć, ponieważ potrafią one dobrze je kamu­flować, aby dos­tosować się do wyma­gań otoczenia. Chłop­cy radzą sobie z tym gorzej. Do pewnego wieku dziew­czyn­ki z autyzmem lep­iej dos­tosowu­ją się do norm społecznych, naśladu­ją zachowa­nia rówieśniczek. Sta­je się to trud­niejsze w okre­sie dojrze­wa­nia i właśnie wtedy zachowanie nas­to­latek z autyzmem zaczy­na wzbudzać pode­jrzenia ich opiekunów. Oznaką autyz­mu u dziew­czyny może być także np. „zaw­ieszanie się” albo marzenia na jaw­ie, aby psy­chicznie uciec od trud­nych sytuacji.

Autyzm u dziewcząt — specjalne zainteresowania i obsesyjne zachowania

Autyzm kojarzy się z niety­powy­mi zain­tere­sowa­ni­a­mi u dziec­ka, np. zapamię­ty­waniem mod­eli samo­chodów, nazw dinoza­u­rów, rozkładów jazdy auto­busów). U dziew­cząt też ma to miejsce, ale nie zawsze jest to dostrze­gane przez inne oso­by. Nas­to­lat­ka z autyzmem może np. obsesyjnie intere­sować się modą, a kilku­latkę np. bard­zo ciekaw­ić his­to­ria lalek Barbie.

Autyzm u dziewczynek a zaburzenia odżywiania

Naukow­cy zauważyli, że znacz­na część dziew­czynek, u których stwierd­zono anorek­sję, ma ozna­ki autyz­mu, np. nad­mierne sku­pi­anie się na szczegółach. Pozwala to przy­puszczać, że spo­ra gru­pa anorek­ty­czek może zma­gać się z niez­di­ag­no­zowanym autyzmem. Niek­tórzy naukow­cy twierdzą nawet, że aż 23% kobi­et z anorek­sją ma też autyzm.

Autyzm u dziewczynek i kobiet a brak prawidłowej diagnozy

Dziew­czę­ta z autyzmem, które nie otrzy­mały diag­nozy autyz­mu, częs­to czu­ją się zagu­bione. Zas­tanaw­ia­ją się czemu nie potrafią być takie jak inni ludzie. Ich samooce­na jest niska. Po zauważe­niu autyz­mu i obję­ciu ich lecze­niem nierzad­ko musi inter­we­niować psy­cholog, ponieważ mają objawy depresji. Brak właś­ci­wej diag­nozy pozbaw­ia dziew­czyn­ki autysty­czne pomo­cy ter­apeu­ty­cznej, np. zajęć z umiejęt­noś­ci społecznych, na których mogły­by się nauczyć jak naw­iązy­wać relac­je między­ludzkie i radz­ić sobie w trud­nych okolicznościach.

Należy też mieć na uwadze, że dziew­czyny ze spek­trum autyz­mu prze­ważnie mają trud­noś­ci z wyz­naczaniem społecznych granic. Dlat­ego są bardziej narażone na wyko­rzysty­wanie sek­su­alne i pozostawanie związkach z prze­mo­cow­ca­mi. Dlat­ego nas­to­latkom z autyzmem pro­ponu­je się zaję­cia, które uczą je zauważa­nia takich niebez­piecznych sytu­acji i reagowa­nia na nie. Dziew­czę­ta, u których nie zauważono autyz­mu, nie mają takiego wsparcia.