Przyczyny poronienia- co warto o nich wiedzieć?

Ciąża. Radość i stra­ch. Kobi­eta cieszy się, że zostanie mamą a jed­nocześnie boi się, czy sobie poradzi, czy to odpowied­ni czas na dziecko. I kiedy w miarę zdążyła się już oswoić z myślą o nowej roli, sta­je się niespodziewane… Poronie­nie. Według definicji jest to przed­w­czesne zakończe­nie ciąży, przed 22 tygod­niem, w rezulta­cie wydale­nie obu­marłego pło­du lub zar­o­d­ka. W późniejszej ciąży, czyli po 23 tygod­niu, jest po nazy­wane poro­dem przedwczesnym.

Jakie są najczęst­sze przy­czyny poronienia?
Jakie są objawy poronienia?
Jakie bada­nia po poronie­niu wykonać?
Dlaczego warto poz­nać przy­czyny poronienia?

Jakie są najczęstsze przyczyny poronienia?

Do najczęś­ciej wys­tępu­ją­cych przy­czyn poronienia zal­icza się :

• Wady gene­ty­czne, związane z niepraw­idłowoś­ci­a­mi w DNA, tudzież w licz­bie chromosomów
• Wiek mat­ki — im starsza kobi­eta decy­du­je się na dziecko, tym mniejsza płod­ność a wyższe ryzyko poronienia
• Choro­by autoim­muno­log­iczne. Zdarza się, że płód jest odrzu­cany przez prze­ci­w­ci­ała mat­ki. Kon­flikt sero­log­iczny to przykład poronienia o podłożu immunologicznym.
• Zaburzenia hor­mon­alne, np. choro­ba tar­czy­cy. Może spowodować niepłod­ność, jeśli pracu­je nieprawidłowo.

Jakie są objawy poronienia?

Poronie­nie objaw­ia się :

• Nagłym, obfi­tym krwaw­ie­niem, gdzie skrzepy krwi mogą zaw­ier­ać tkanki
• Sil­ny­mi skur­cza­mi, utrzy­mu­ją­cy się przez dłuższy czas
• Bóla­mi mięśni
• Wysoką gorączką
• Szty­wnoś­cią karku
• Dreszcza­mi.

Jakie badania po poronieniu wykonać?

Bada­nia, które pomogą ustal­ić przy­czyny poronienia to:

• Gene­ty­czne tkanek pło­du oraz zbadanie kar­i­o­ty­pu obo­j­ga rodziców
• Immuno­log­iczne
• Endokryno­log­iczne, to jest zbadanie tarczycy
• W kierunku wad anatomicznych maci­cy takich jak np. jej niewydol­ność, mięś­ni­a­ki czy endometrioza
• W kierunku chorób infek­cyjnych poprzez wymaz kanału szyj­ki maci­cy i z dróg rodnych

Dlaczego warto poznać przyczyny poronienia?

Po poronie­niu, rodz­i­com towarzyszy poczu­cie winy, żal. Dlat­ego tak ważne jest poz­nanie przy­czyny poronienia i tego, co się stało. Poin­for­mowanie rodz­iców, że ich dziec­ka miało wadę gene­ty­czną a oni nie mieli wpły­wu na rozwój ciąży. Pozwala im to na pozby­cie się poczu­cia winy. Prze­badanie mate­ri­ału z poronienia bard­zo częs­to pozwala odkryć jego przy­czynę. Diag­nos­ty­ka jest szy­b­ka a rodz­i­com uda­je się w niedługim cza­sie odzyskać spokój emocjonalny.

Nieważne czy do poronienia doszło w początkowych tygod­ni­ach ciąży, czy później. Utra­ta dziec­ka zawsze będzie bolesnym przeży­ciem. Ale warto wiedzieć, dlaczego tak się stało. By móc żyć dalej i nor­mal­nie funkcjonować. A także próbować kole­jnych starań o dziecko. Pier­wsze poronie­nie nie przekreśla szans na urodze­nie zdrowego potom­ka. Są one niemal takie same, jak u kobi­ety, która nigdy tego nie doświadczyła.