Przeskocz do treści
coloalert

Ciąża po poronieniu. Jak się przygotować?

Szanse na ciążę i urodze­nie zdrowego dziec­ka po pier­wszym poronie­niu to praw­ie 90%. Warto pamię­tać jed­nak o tym, by dobrze się przy­go­tować i zad­bać zarówno o powrót do równowa­gi wewnętrznej, jak i real­iza­cję niezbęd­nych badań.

ciąża po poronieniu

Ciąża po poronieniu — kiedy?

Ciąża po poronie­niu — orga­nizm kobi­ety może przyjąć kole­jne dziecko już pod­czas pier­wszej owu­lacji po utra­cie ciąży (zwyk­le po ok. 2–8 tygod­ni­ach), jed­nak każdy przy­padek jest inny. Spec­jal­iś­ci zale­ca­ją zwyk­le, by odczekać min­i­mum 3–6 miesię­cy. W tym okre­sie kobi­eta będzie mogła odpocząć fizy­cznie i psy­chicznie, zre­gen­erować się i przeprowadz­ić potrzeb­ne bada­nia. Cza­sa­mi z kole­jną ciążą dobrze jest poczekać jeszcze dłużej, ponieważ zarówno kobi­eta, jak i mężczyz­na muszą przeżyć żałobę i czuć gotowość na dziecko.

To może Cię zain­tere­sować: Badanie gene­ty­czne pło­du — nieoce­niona pomoc w stara­ni­ach o dziecko

Odpowiednia diagnostyka ułatwi zajście w kolejną ciążę

Najlepiej rozpocząć ją od real­iza­cji badań DNA tkanek dziec­ka. Jest to związane z tym, że za 70% poronień odpowiada­ją spon­tan­iczne jego wady gene­ty­czne. Są to wady losowe, na które rodz­ice zwyk­le nie mają wpły­wu i które praw­dopodob­nie nie zdarzą się w następ­nej ciąży. Przeprowadze­nie tego typu tes­tu na początku diag­nos­ty­ki częs­to pozwala na jej skróce­nie, a także – szyb­szy powrót do równowagi.

Po poronie­niu najlepiej wykon­ać także gene­ty­czne bada­nia kobi­ety (w kierunku trom­bofil­ii wrod­zonej) oraz obo­j­ga rodz­iców (kar­i­o­typ). Co więcej, za poronie­nie odpowiedzialne mogą być także m.in. zakaże­nia wiru­sowe czy bak­teryjne (np. tok­so­plaz­moza czy róży­cz­ka), wady anatomiczne (np. maci­cy), choro­by autoim­muno­log­iczne oraz wady nasienia.

Przeczy­taj też: Przy­czyny poronienia ukryte w genach?

Przed kolejną ciążą warto zadbać także o psychikę

Powrót do równowa­gi wewnętrznej oraz pełne pogodze­nie się za stratą są w tym przy­pad­ku konieczne. Rodz­ice muszą przepra­cow­ać żałobę i odzyskać har­monię. Niezbęd­na jest pomoc blis­kich, a cza­sa­mi także – spec­jal­istów. Warto pamię­tać, że następ­ne dziecko nie może być „lekarst­wem” na poprzed­nie poronie­nie. Mogło­by to bard­zo negaty­wnie wpłynąć na rodz­inę w przyszłoś­ci i odbić się na psy­chice dziec­ka, które czuło­by się niekochane.

Rodzicom przysługują też prawa po poronieniu

Nieza­leżnie od cza­su trwa­nia ciąży, rodz­ice mają pra­wo sko­rzys­tać z praw: pochowa­nia dziec­ka, zare­je­strowa­nia go w Urzędzie Stanu Cywilnego i ode­bra­nia zasiłku pogrze­bowego (4000 zło­tych). Kobi­eta ma również możli­wość prze­jś­cia na skró­cony urlop macierzyńs­ki (56 dni). Ten czas poz­woli jej na odpoczynek.

Warto zdawać sobie sprawę, że sko­rzys­tanie z tych praw (poza orga­ni­za­cją pochówku) wyma­ga wyda­nia przez szpi­tal kar­ty martwego urodzenia i zna­jo­moś­ci płci dziec­ka. Jeśli utra­ta ciąży nastąpiła do 16 tygod­nia ciąży, konieczne mogą być gene­ty­czne bada­nia płci.

 

 

 

 

mail