Test PAPP‑A, czyli test który każda kobieta w ciąży powinna zrobić
Każda matka chce, by jej dziecko było zdrowe. Jeśli natomiast wystąpią jakieś wady wrodzone, warto o nich wiedzieć jak najszybciej, by przygotować swoje otoczenie, dom oraz siebie na przyjęcie chorego dziecka (czytając fachową literaturę, szukając odpowiednich specjalistów). Dzięki testowi PAPP‑A możecie się tego dowiedzieć.
Na czym polega test PAPP‑A?
Test PAPP‑A jest to nieinwazyjne badanie prenatalne. Wyniki określa prawdopodobieństwo zachorowań naszego nienarodzonego dziecka na wady genetyczne. Przeprowadza się pomiędzy 10 a 14 tygodniem ciąży, pobierając krew oraz przeprowadzając USG przezierności karkowej. Krew jest sprawdzana pod względem stężenia białka ciążowego A (PAPP‑A) i beta gonadotropiny kosmówkowej (beta hCG). Są to dwa markery, które pomogą potwierdzić bądź wykluczyć najpopularniejsze wady. Czułość testu jest prawidłowa w 90%. Prócz badania, przeprowadzana jest szczegółowa rozmowa z ginekologiem.
Wskazania do testu PAPP‑A
Osobami, które mają wskazania do testu PAPP‑A są:
- Kobiety po 35 roku życia,
- Kobiety, które urodziły już jedno dziecko z wadą genetyczną,
- Partnerzy, którzy posiadają w rodzinie osoby z wadami lub sami są ich nosicielami.
Czytanie wyniku testu PAPP‑A i dalsze działanie
Prócz wyników badań, brane są pod uwagę dane zebrane podczas wywiadu (wiek, styl życia, wady genetyczne w rodzinie). Wtedy podaje się możliwość prawdopodobieństwa wady u dziecka. Ustala je specjalistyczny program komputerowy, podając wynik w jednostkach MoM.
Prócz wartości MoM podaje się również ile kobiet o takich samych parametrach urodziło dziecko zdrowe na jedno chore (1:100).
Każda z wad genetycznych posiada inne parametry (przygotowanie na podstawie danych z www.dobreusg.pl).
Beta hCG | PAPP‑A | |
Zespół Downa | powyżej 2,52 MoM | poniżej 0,5 MoM |
Zespół Turnera | poniżej 0,5 MoM | poniżej 1,0 MoM |
Zespół Edwardsa i Pataua | poniżej 0,33 MoM | poniżej 0,33 MoM |
Ryzyko pośrednie testu PAPP‑a
Pojęcie „ryzyko pośrednie testu PAPP‑a” pojawia się w odniesieniu ogólnie do przesiewowych badań prenatalnych I trymestru. Ryzyko pośrednie to ryzyko obliczone w badaniach prenatalnych I trymestru, które wynosi od 1:100 do 1:1000.
Według rekomendacji Zespołu Ekspertów Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego oraz Polskiego Towarzystwa Genetyki Człowieka w zakresie przesiewowego badania genetycznego wykonanego na wolnym płodowym DNA, badania wolnego płodowego DNA powinny być zaproponowane pacjentce w przypadku, gdy ryzyko wyliczone na podstawie wyniku badania przesiewowego I trymestru ciąży wynosi pomiędzy 1:100 a 1:1000. [1]
Badania wolnego płodowego DNA charakteryzują się wysoką czułością (ponad 99%) i bezpieczeństwem. Ich wykonanie może pomóc odzyskać spokój, a także zdecydować o konieczności wykonywania badań inwazyjnych, takich jak amniopunkcja. Zobacz też: Test NIFTY pro — badanie wolnego płodowego DNA o szerokim zakresie i jedyne z ubezpieczeniem
Zły wynik testu PAPP‑a
Polskie Towarzystwo Ginekologiczne utrzymuje, że otrzymując wynik 1:300 uzyskujemy test z nieprawidłowym rezultatem (dodatnim).
Taki wynik nie oznacza, że dziecko na pewno urodzi się chore, tylko jest wskazaniem do dalszych badań. Pacjentki są kierowane na badania inwazyjne i badania wolnego płodowego DNA.
W takim wypadku należy skonsultować się ze specjalistą — genetykiem. Zaproponuje nam dalsze możliwości badań, sposobów postępowania, a przede wszystkim odpowie na wszystkie nurtujące nas pytania.
Cena badania PAPP‑A
Test PAPP‑A to koszt ok. 250 złotych. Jeśli znajdujesz się w grupie ryzyka, jest ono refundowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia (NFZ). Refundację dostają osoby, gdy któryś z przyszłych rodziców posiada w swojej najbliższej rodzinie przypadki takich chorób. Do owej grupy zaliczają się również kobiety, które ukończyły 35 rok życia, są nosicielkami chorób bądź już urodziło jedno dziecko z taką wadą. Jak widać zakres osób objętych refundacją testu PAPP‑A jest bogaty.
Warto przeczytać: Test NOVA – innowacyjne badanie przesiewowe noworodków i małych dzieci już w Polsce!
Aktualizacja: 24.06.2020 r.
Źródła: [1] Rekomendacje Zespołu Ekspertów Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego oraz Polskiego Towarzystwa Genetyki Człowieka w zakresie przesiewowego badania genetycznego wykonanego na wolnym płodowym DNA, Ginekologia i Perinatologia Praktyczna 2017, tom 2, nr 5, strony 230–233