Zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze

Zaję­cia wspo­ma­ga­jące i dydak­ty­czno-wyrów­naw­cze mają cel, którym jest udzie­le­nie uczniom pomo­cy psy­cho­log­iczno-ped­a­gog­icznej. Dzieci mające przykład­owo prob­le­my w nauce lub z objawa­mi autyz­mu, pracu­ją w mniejszych grup­kach, aby wyrów­nać bra­ki eduka­cyjne. Istotne jest, iż takie wspar­cia wyma­ga­ją dzieci z różny­mi zaburzeni­a­mi. Warto zapoz­nać się z poniższy­mi infor­ma­c­ja­mi opisu­ją­cy­mi dokład­niej zaję­cia dydaktyczno-wyrównawcze.

1. Zaję­cia dydak­ty­czno-wyrów­naw­cze – cel
2. Zaję­cia wspo­ma­ga­jące i oce­na roz­wo­ju dziecka
3. Zaję­cia dydak­ty­czno-wyrów­naw­cze – dla kogo są zalecane?
4. Zaję­cia korek­cyjne dla dzieci – korzyści

Zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze – cel

Zaję­cia dydak­ty­czno-wyrów­naw­cze mają pomóc dzieciom w prob­lemach a nauce. Mogą one wynikać z wielu czyn­ników, przykła­dem może być niepełnosprawność, zaburzenia zachowa­nia bądź emocji, niedos­tosowanie społeczne, specy­ficzne trud­noś­ci pod­czas uczenia się, choro­ba przewlekła, defi­cy­ty kom­pe­tencji oraz zaburzenia sprawnoś­ci językowych, niepowodzenia szkolne, choro­ba gene­ty­czne dziec­ka (np. choro­ba meta­bol­icz­na u dziec­ka), sytu­ac­ja trau­maty­cz­na lub kryzysowa.

Zaję­cia dydak­ty­czno-wyrów­naw­cze dodatkowo mają pomóc w opanowa­niu oraz utr­wale­niu wiado­moś­ci przewidzianych w pod­staw­ie pro­gramowej dla konkret­nego eta­pu eduka­cyjnego. Poza tym ich kole­jnym zadaniem jest uspraw­ni­an­ie i naby­wanie umiejęt­noś­ci potrzeb­ne do właś­ci­wego funkcjonowa­nia ucz­nia w społecznoś­ci szkol­nej. Zaję­cia wspo­ma­ga­jące muszą też zapewnić warun­ki do odnoszenia sukcesów każde­mu dziecku i stworzyć bez­pieczną, jak również przy­jazną atmos­ferę w momen­cie ich trwania.

Real­iza­c­ja zajęć korek­cyjnych dla dzieci powin­na doprowadz­ić do sty­mu­lacji roz­wo­ju dziec­ka oraz kory­gowa­nia jego zabur­zonych funkcji. Te zaję­cia zapo­b­ie­ga­ją pow­stawa­niu pewnych prob­lemów emocjon­al­nych i wynika­ją z nier­adzenia sobie pod­czas codzi­en­nych zajęć.

Zaję­cia dydak­ty­czno-wyrów­naw­cze są motywacją do dal­szej nau­ki i rozbudzenia zain­tere­sować w dziecku oraz ksz­tał­towa­niu jego samodziel­noś­ci. Ważne znacze­nie w trak­cie takich zajęć jest indy­wid­u­alne pode­jś­cie do danego dziec­ka, gdyż każde może cier­pieć na inne zaburzenia. Pod­stawą jest przede wszys­tkim zbadanie potrzeb ucz­nia oraz przed­staw­ie­nie konkret­nych obszarów, aby pod­jąć wspól­nie pracę. Metodę i for­mę zajęć zawsze dopa­sowu­je się do dziec­ka. Chcąc osiągnąć założone cele należy wcześniej wykryć zaburzenia roz­wo­jowe i sys­tem­aty­cznie prowadz­ić odd­zi­ały­wa­nia dydak­ty­czno-wyrów­naw­cze, dos­tosowane do danego wieku dziec­ka i rodza­ju jego zaburzenia.

Zajęcia wspomagające i ocena rozwoju dziecka

Wszel­ki pro­ce­dury osią­ga­nia założonych wcześniej przez nauczy­ciela lub spec­jal­istę celów muszą zawsze być przy­go­towane w indy­wid­u­al­ny sposób. Przez to należy rozu­mieć dostęp­ne metody, środ­ki dydak­ty­czne czy też formy prowad­zonych zajęć. Wszys­tko zależy głównie od możli­woś­ci dziec­ka i od jego posi­adanych sprawnoś­ci oraz roz­wo­ju psy­chofizy­cznego (np. czy wys­tępu­ją objawy autyz­mu). Nie ma odgórnie jas­no określonych czy też uni­w­er­sal­nych pro­ce­dur, które będzie moż­na zas­tosować zawsze, nieza­leżnie od ucz­nia. Kiedy u jed­nego dziec­ka pomyśl­nie dane narzędzie albo meto­da przynosi oczeki­wane rezul­taty to nie oznacza, iż u drugiego dziec­ka, z inny­mi zaburzeni­a­mi będzie tak samo.

Zadaniem spec­jal­isty prowadzącego zaję­cia wspo­ma­ga­jące jest przede wszys­tkim zwracanie uwa­gi na rozwój dziec­ka. To pro­ces ciągłych zmi­an iloś­ciowych oraz jakoś­ciowych. Te zmi­any prowadzą do znacznie lep­szego funkcjonowa­nia i zdoby­wa­nia kole­jnych umiejęt­noś­ci, jak również przyswa­ja­nia doty­chcza­sowych wiado­moś­ci. Najlepiej, aby zaję­cia obe­j­mowały stre­fę najbliższą roz­wo­ju dziec­ka. Zbyt proste zada­nia mogą szy­bko nudz­ić, a trudne – zniechę­cić dziecko do dal­szej współpra­cy. Bard­zo ważne jest, aby rozpoz­nać na jakim poziomie u danego dziec­ka są takie pod­sta­wowe funkc­je jak np.: psy­chiczne, fizy­czne, pamię­ci, mowy, myśle­nia, kon­cen­tracji uwa­gi, moto­ry­ki więk­szej i mniejszej i per­cepcji wzrokowej oraz słuchowej.

Zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze – dla kogo są zalecane?

Wyróż­nia się różnice pomiędzy zaję­ci­a­mi rewal­i­da­cyjny­mi a spec­jal­isty­czny­mi. Wynika­ją one z prawnej pod­stawy orga­ni­za­cji prowad­zonych zajęć, kwal­i­fikacji wyma­ganych od osób, które prowadzą zaję­cia i cza­su trwa­nia zajęć.

Zaję­cia rewal­i­da­cyjne są przez­nac­zone dla dzieci z orzecze­niem o niepełnosprawnoś­ci, a pomoc psy­cho­log­iczno-ped­a­gog­icz­na jest udzielana wszys­tkim uczniom, nieza­leżnie od orzeczenia, w ramach zajęć wspo­ma­ga­ją­cych. Uczniowie z niepełnosprawnoś­cią mają godz­inę zajęć, która trwa 60 min­ut. W wybranych przy­pad­kach moż­na skró­cić ten czas, jed­nakże należy zachować ustalony dla danego ucz­nia łączny czas zajęć w tygod­niowym okre­sie. Dla dzieci bez orzeczenia godz­i­na zajęć wynosi 45 min­ut. Oczy­wiś­cie moż­na prowadz­ić zaję­cia dłużej bądź krócej, zachowu­jąc ustalony dla tego ucz­nia tygod­niowy czas zajęć.

Pod­sta­wowym doku­mentem do uczest­niczenia przez dziecko w zaję­ci­ach, które są dedykowane niepełnosprawnym w placów­ce oświa­towej jest orzecze­nie o potrze­bie ksz­tałce­nia spec­jal­nego. Wyda­je je porad­nia psy­cho­log­iczno-ped­a­gog­icz­na. To przecze­nie może być wydane zarówno dzieciom niesłyszącym/słabo słyszą­cym, niewidomym lub słabo widzą­cym, a także z niepełnosprawnoś­cią ruchową albo intelek­tu­al­ną, z autyzmem, z niepełno sprawnoś­ci­a­mi sprzężony­mi i z zespołem Aspergera.

Uczniowie niepełnosprawni uczęszcza­ją­cy do ogóln­o­dostęp­nej klasy lub inte­gra­cyjnej muszą mieć zag­waran­towane 2 godziny zegarowe przez­nac­zone na zaję­cia rewal­i­da­cyjne. Nie je zapisu odnoszącego się do zajęć z zakre­su pomo­cy psy­cho­log­iczno-ped­a­gog­icznej , a w tym zajęć dydak­ty­czno-wyrów­naw­czych dla uczniów posi­ada­ją­cych orzecze­nie. Taka pomoc powin­na zostać dopa­sowana w indy­wid­u­al­ny sposób do potrzeb danego ucznia.

Placów­ki oświa­towe ofer­u­ją zaję­cia, które są przez­nac­zone wyłącznie dla dzieci z orzecze­niem o niepełnosprawnoś­ci. Pomoc psy­cho­log­icz­na w przed­szkolu lub w szkole jest udzielana też z inic­jaty­wy ucz­nia albo jego rodz­iców, dyrek­to­ra placów­ki, wychowaw­cy, nauczy­ciela i pomo­cy nauczy­ciela. Jeśli dziecko zma­ga się z różny­mi trud­noś­ci­a­mi, przy których wys­tępu­je praw­dopodobieńst­wo, że ich podłożem są zaburzenia roz­wo­jowe, jed­nakże niepotwierd­zone orzecze­niem to moż­na korzys­tać z różnych form wspo­ma­ga­ją­cych zajęć.

Zajęcia korekcyjne dla dzieci – korzyści

Wiele dzieci zma­ga się z trud­noś­ci­a­mi w nauce. Przy­czyną tego zjawiska mogą być nawet choro­by przewlekłe, wady ser­ca u dziec­ka albo zaburzenia. Nieste­ty, ale nie zawsze da się je zdi­ag­no­zować, ponieważ mogą one mieć niespecy­ficzny lub wręcz uta­jony prze­bieg, który jest w rezulta­cie trud­ny do rozpoznania.

Zale­ca się wyko­nanie badań gene­ty­cznych u dziec­ka. Wskażą one na przy­czynę pojaw­ia­ją­cych się trud­noś­ci, a także poz­wolą na wdroże­nie właś­ci­wego leczenia oraz ter­apii. Rodz­ice nie zawsze zna­ją podłoże prob­lemów dziec­ka w nauce. Zaję­cia korek­cyjne mają duże znacze­nie pod­czas roz­wo­ju umiejęt­noś­ci dziec­ka. Wpły­wa­ją one na funkc­je fizy­czne oraz psy­chiczne w zakre­sie m.in. uwa­gi, moto­ry­ki, kon­cen­tracji i myśle­nia oraz dają możli­wość dziecku współpra­cy w zes­pole. Pon­ad­to doświad­cza­ją one przy­jaznej, jak również bez­piecznej formy współpra­cy i rywal­iza­cji. Te umiejęt­noś­ci efek­ty­wnie wpły­wa­ją na praw­idłową samoocenę wśród dzieci.

Zaję­cia dydak­ty­czno-wyrów­naw­cze pole­ga­ją tajże na wskazy­wa­niu dziecku jego indy­wid­u­al­nych osiąg­nięć. Uczeń, kiedy widzi efek­ty swo­jej nieustan­nej pra­cy, dostrze­ga sens dal­szego uczest­niczenia w nich. Dzię­ki temu na pewno wzras­ta jego motywac­ja oraz poczu­cie włas­nej wartoś­ci. Zaję­cia wspo­ma­ga­jące to ciekawa przy­go­da, pod­czas której młody uczeń rozwi­ja swo­je umiejęt­noś­ci. Dzieci zma­ga­jące się z różny­mi zaburzeni­a­mi potrze­bu­ją pomo­cy, żeby móc pod­nieść swo­je kom­pe­tenc­je. Dopa­sowany indy­wid­u­al­nie mate­ri­ał do danego poziomu i potrzeb dziec­ka, wpłynie na jego chęć do ciągłej nau­ki oraz usprawni naby­wanie kole­jnych umiejętności.

Zobacz też:

💜Bada­nia gene­ty­czne padaczka

💜Badanie WES cena

💜Bada­nia pro­fi­lak­ty­czne u dzieci

💜Padacz­ka u dzieci — przy­czyny genetyczne