Przeskocz do treści
coloalert

Zespół napięcia mięśniowego u dzieci — skąd się bierze?

U noworod­ków od razu po porodzie badane jest napię­cie mięśniowe. Oce­nia się je w skali Apgar. Jed­nak nie zawsze praw­idłowy wynik bada­nia, oznacza, że napię­cie mięśniowe nie jest zabur­zone. W niek­tórych przy­pad­kach później u dziec­ka zaczy­na objaw­iać się zespół napię­cia mięśniowego. Skąd się bierze ta choro­ba? Jak się objaw­ia? Czy jest niebez­piecz­na? Podpowiadamy!

  1. Zespół napię­cia mięśniowego — przyczyny
  2. Zespół napię­cia mięśniowego — dwa rodza­je schorzenia
  3. Zespół napię­cia mięśniowego — diagnoza
  4. Zespół napię­cia mięśniowego — leczenie

Zespół napięcia mięśniowego — przyczyny

Zespół napię­cia mięśniowego u niemowląt jest skutkiem niewłaś­ci­wego funkcjonowa­nia układu ner­wowego. Nie potrafi on jeszcze bezpośred­nio przekazy­wać syg­nałów ner­wowych, ponieważ wciąż się rozwi­ja. Z tego powodu mięśnie otrzy­mu­ją niepoprawne syg­nały ner­wowe lub nie otrzy­mu­ją ich wcale.

Zespół napię­cia mięśniowego może być wywołany trze­ma rodza­ja­mi czynników:

  • Czyn­nika­mi około­porodowy­mi, czyli kom­p­likac­ja­mi, które pojaw­iły się w trak­cie ciąży lub poro­du. Czyn­nikiem około­porodowym jest np. pale­nie przez ciężarną tyto­niu lub niedotle­nie­nie dziec­ka w trak­cie porodu.
  • Czyn­nika­mi środowiskowy­mi, czyli niewłaś­ci­wy sposób wykony­wa­nia czyn­noś­ci opiekuńczych i pielę­gna­cyjnych np. noszenia czy karmienia dziecka.
  • Czyn­nika­mi gene­ty­czny­mi, czyli niepraw­idłowoś­ci­a­mi w mate­ri­ale gene­ty­cznym. Częs­to czyn­ni­ki gene­ty­czne nie wywołu­ją zespołu napię­cia mięśniowego, ale inną chorobę, która w ten sposób się objaw­ia. Do takich chorób zal­icza­ją się choro­by meta­bol­iczne, zespół łam­li­wego chro­mo­so­mu X oraz zmi­any sub­mikroskopowe w genach. W wielu przy­pad­kach nie są one diag­no­zowane, ponieważ lekarze uzna­ją czyn­ni­ki około­porodowe lub środowiskowe za przy­czynę zespołu napię­cia mięśniowego. Bard­zo ważne jest więc wyko­nanie badań gene­ty­cznych w przy­pad­ku pode­jrzenia zespołu napię­cia mięśniowego. W innym wypad­ku może dojść do niebez­piecznych powikłań.

Zespół napięcia mięśniowego — dwa rodzaje schorzenia

Zespół napię­cia mięśniowego u niemowląt może przyjąć jed­ną z dwóch form. Dziecko może cier­pieć na obniżone napię­cie mięśniowe lub wzmożone napię­cie mięśniowe. Każ­da z form choro­by inaczej się objaw­ia. W przy­pad­ku obniżonego napię­cia mięśniowego u dziec­ka występuje:

  • Rzad­ki płacz
  • Słabe reakc­je na bodźce
  • Dziecko jest uznawane za bard­zo grzeczne, spokojne
  • Prob­le­my ze ssaniem przełykaniem pokarmu
  • W skra­jnych przy­pad­kach wiotkość i przele­wanie się przez ręce

W przy­pad­ku dzieci starszych częs­to pojaw­ia się także opóźnie­nie roz­wo­ju ruchowego. Nie wykonu­ją one czyn­noś­ci charak­terysty­cznych dla swo­jego wieku – nie próbu­ją wkładać stópek do buzi, nie unoszą głów­ki pod­czas leże­nia na brzuszku, rzad­ko uży­wa­ją rączek, nie zasika­ją pięś­ci na przed­mio­tach, nie próbu­ją raczkować i siadać, płaczą przy zmi­an­ie pozy­cji i same z siebie nie próbu­ją jej zmieniać.

Z kolei wzmożone napię­cie mięśniowe objaw­ia się poprzez:

  • Więk­szą nerwowość
  • Częsty płacz
  • Pręże­nie ciała i wygi­nanie go w ksz­tałt litery C
  • Częste zaciskanie pięści
  • Niespoko­jny sen
  • Częste ule­wanie
  • Moc­ne odchy­lanie głowy do tyłu pod­czas leże­nia na brzuchu
  • Brak prób siada­nia oraz wstawania

Zespół napięcia mięśniowego — diagnoza

W pro­ce­sie diag­nos­ty­cznym zespołu napię­cia mięśniowego bard­zo ważne jest określe­nie przy­czyny schorzenia. Nie moż­na więc pom­inąć wyko­na­nia badań gene­ty­cznych. Tylko one są w stanie jed­noz­nacznie wskazać, czy przy­czyną zespołu napię­cia mięśniowego jest choro­ba gene­ty­cz­na, która niez­di­ag­no­zowana może doprowadz­ić do ogrom­nych prob­lemów ze zdrowiem dziecka.

W przy­pad­ku zespołu napię­cia mięśniowego zale­ca się badanie gene­ty­czne, które dokład­nie przeanal­izu­je każdy gen. Takim badaniem jest test WES stan­dard, który wykonu­je się za pomocą nowoczes­nej tech­nologii NGS (Sek­wencjonowanie Nowej Gen­er­acji). Anal­izie pod­da­je się w nim ekso­mowe frag­men­ty 23 000 genów człowieka, w których zmi­any powodu­ją 89% chorób o podłożu gene­ty­cznym. Pole­cana jest także rozsz­er­zona wer­s­ja tego bada­nia – test WES pre­mi­um. Ma on szer­szy zakres anal­izy – sprawdzane są w nim także intronowe zmi­any w genach. Bada­nia te moż­na wykon­ać na próbce mate­ri­ału DNA, a konkret­nie na próbce krwi lub wymazie z policz­ka. Testy WES są niein­wazyjne, bez­pieczne i wiarygodne.

Zespół napięcia mięśniowego — leczenie

Jeśli zespół napię­cia mięśniowego został zdi­ag­no­zowany, to koniecz­na jest reha­bil­i­tac­ja. Dzię­ki ćwiczeniom zabur­zone napię­cie mięśniowe jest wyrówny­wane i nor­mal­i­zowane. Bard­zo ważny jest moment rozpoczę­cia reha­bil­i­tacji – im szy­b­ciej dziecko zacznie ćwiczyć, tym szy­b­ciej pojaw­ią się efekty.

Pod­czas reha­bil­i­tacji zespołu napię­cia mięśniowego najczęś­ciej sto­su­je się dwie metody — metodę NDT Bobath oraz metodę Voj­ty. Pod­czas ćwiczeń wykony­wanych metodą NDT Bobath do ośrod­kowego układu ner­wowego mają zostać dostar­c­zone właś­ci­we doz­na­nia ruchowe oraz czu­ciowe. W metodzie Voj­ty fizjoter­apeu­ta sty­mu­lu­je rozwój właś­ci­wych pro­cesów ruchowych u dziecka.

W przy­pad­ku zespołu napię­cia mięśniowego z dzieck­iem powin­ni także ćwiczyć rodz­ice w domu. Muszą oni także odpowied­nio wykony­wać czyn­noś­ci opiekuńcze np. odpowied­nio kąpać czy nosić dziecko. Fizjoter­apeu­ta pod­czas reha­bil­i­tacji pokaże rodz­i­com dziec­ka, jak robić to właściwie.

5/5 — (1 głosów / głosy) 
mail